Op zaterdagen ging ik van 08.00 tot 17.00 vrachtwagenchauffeurs uit Utrecht –tegen hun zin– Duits bijscholen voor een verplichte module die ze moesten halen omdat ze anders hun contract niet verlengd kregen. De motivatie was ver te zoeken en tussen de discussies door werd er vooral porno –via Whatsapp– uitgewisseld door de edele heren.
Aan mij de taak om de lessen toch leuk te maken en de saaie en taaie grammatica in een leuke vorm te gieten.
Ik: Weg met die boeken!
Niet iks juichen in harmonie.
Ik: Grammatica in de vorm van muziek!
Niet iks: Huh?
Songteksten van ’99 Luftballons’ en ‘Irgendwie, irgendwo, irgendwann’ volgden, met daarin weggelaten woorden die ze na het beluisteren van de tekst moesten invullen.
Niet ik 1: Dat nummer ken ik van buiten!
Niet ik 2: Zing dan!
Een namiddag Duitse karaoke volgde.
Vrachtwagenchauffeurs, het zijn net mensen.