Skip to main content
Kronieken van een docent

Italiaans (5/99)

By augustus 5, 2022No Comments

Tijdens een spelletje ‘Wie ben ik?’, in het Italiaans, moeten de cursisten er middels maximaal 20 ja/nee-vragen achter komen wie ik ben. Bestaand, fictief, dood, levend of whatever. Ik had voor het gemak gekozen voor Lassie, de legendarische hond.
Niet ik: Ben je een man?
Ik: Nee.
Niet ik 2: Ben je een vrouw, dan?
Ik: Nee
Niet ik 3: Huh?
Niet ik 2: Ben je wel mannelijk?
Ik, enthousiast: Ja!
Niet ik 1: Tom Neuwirth! Of ja, Conchita Wurst! Zij dus!
Niet ik 3: Hij.
Niet ik 4 en 5 lachen voornamelijk gedurende deze scène.
Ik, hen allen teleurstellend: Nee!
Klassieke gezelschapsspelletjes zijn niet geschikt voor moderne genderneutraliteit.

x

Spaans, 2017, Venlo.
Niet ik: Maakt het wat uit als je dat friemeltje op de n vergeet bij años?
Ik: Friemeltje?
Niet ik: Ja, dat wiebeltje (een veel betere definitie, waardoor ik het wel begrijp).
Ik: Oh, die tilde.
Niet ik: Wat?
Ik: Tilde.
Niet ik: Aha. Maakt het wat uit als je de tilde vergeet?
Ik: Ja, nou ja, ligt eraan wat je wil zeggen.
Niet ik: Bijvoorbeeld als ik wil zeggen dat ik 42 jaar oud ben, tengo 42 anos.
Ik: Zonder tilde betekent het wat anders, ja.
Niet ik: Wat dan?
Ik: Ik denk dat je dan een heel ander slag mensen aantrekt. Dan heb je namelijk 42 anussen.
Interpunctie kan je leven redden.

x

Beloof me één ding. Stop nooit met leren.

Leave a Reply